Het vrijwilligerswerk zit er weer op, wat is de tijd toch snel gegaan! En wat waren het geweldige weken, ik ga iedereen zo missen, de lieve kinderen, en de andere vrijwilligers waarmee ik deze mooie ervaring heb kunnen delen.

Het is mooi om te zien dat je de kinderen in die paar weken echt iets kunt leren, en dat ze er ook echt op vooruit gaan. Zelf heb ik ook veel geleerd. Omdat je alleen voor een klas staat, moet je zelf ook alle beslissingen nemen, met creatieve ideeën komen, en de orde en controle in de klas behouden. Voorheen had ik nooit gedacht dat lesgeven iets voor mij was, en had ik twijfels of het allemaal wel goed zou gaan. Maar ik ben tevreden over de afgelopen weken, en ook niet onbelangrijk, ik heb er zo veel plezier in gehad! Samen lesgeven met Sørn was erg leuk, maar ook toen ik alleen was heb ik erg genoten. Ik kende de kinderen toen ook iets beter, en je weet dan zelf ook wat beter hoe je de lessen er op kunt aanpassen.

Ik heb ook meer respect gekregen voor docenten, want ik heb ook gemerkt hoe vermoeiend het kan zijn.. Van alle vrijwilligers hoorde je dan ook de hele tijd hoe moe ze zijn, en liggen in de hangmat is de grootste bezigheid tussen het lesgeven in. Maar de vermoeidheid is het allemaal waard voor de respons van de kinderen die je er voor terug krijgt. Het is ook zo'n mooie cultuur, je merkt het al als je door het dorpje fietst. Elke dag werden we begroet door kinderen op de straat, kregen we bloemetjes aangereikt. Het is echt heel bijzonder.

De laatste dag was het ook wel echt jammer om te gaan, ik kreeg knuffels van al de kinderen en ze hadden lieve tekstjes op het bord geschreven. Ik ga ze echt missen! Daarnaast heb ik inmiddels ook afscheid moeten nemen van de andere vrijwilligers, we gaan allemaal weer een andere richting op. Het zijn allemaal mooie mensen, met een open blik, en die veel om de wereld en de mensen geven, ook hen ga ik missen! Maar ondanks dat ik straks weer alleen verder ga reizen, heb ik ontzettend veel zin in het volgende deel van mijn reis!