Terugblik op mijn reis

Vandaag is het alweer mijn laatste dag in Azië, wat zijn de afgelopen maanden snel gegaan! Maar wat een mooie ervaring, ik kan mijn geluk niet op dat ik dit heb mogen doen. Als ik terugkijk op mijn reis, dan zijn er zo veel mooie momenten, bijzondere ervaringen, en leuke mensen, dat ik er emotioneel van word om hieraan terug te denken.

Om te beginnen, de meditatie retreat in Thailand was een hele bijzondere ervaring. Het was heerlijk om een paar dagen in rust, en in het hier en nu te leven. Mijn meditatie is er op vooruit gegaan, en ik hoop dat ik dit kan blijven vasthouden. Tijdens mijn reis heb ik meer geleerd over het boeddhisme, een levensovertuiging waarin ik mezelf wel herken.

Vervolgens Laos, de trekking in het noorden was ook een hele mooie ervaring. Door de overnachting in het dorpje en de gesprekken met de gids heb ik veel geleerd over hoe de mensen daar leven. Ik vond Laos erg mooi, ondanks dat het een stuk armoediger was. Met name in het noorden is er prachtige natuur. Luang Prabang is een leuke stad, en de Kuangsi waterval is de mooiste die ik heb gezien tijdens mijn reis. Daarnaast heb ik hier Walker leren kennen, een bijzondere jongen met een passie voor de wereld en reizen. Het fijne aan Laos is dat er nog niet veel toerisme is. Het is er rustig, en op sommige plekken voelde ik me de enige Westerse toerist!

Toch wel het mooiste tijdens mijn reis, was het vrijwilligerswerk in Cambodja. Ik had eerst niet gedacht dat het lesgeven me zo veel plezier zou geven. De kinderen waren echt super lief, de response die je van ze krijgt is echt geweldig. Ook was het erg leuk met de vrijwilligers, we hadden een fijne groep, heb echt een ontzettend leuke tijd met ze gehad. Verder is Cambodja wel het minst mooie land. Angkor Wat en The killing fields waren erg indrukwekkend, en wel de moeite waard.

Vietnam is wel erg mooi, wat moderner, met echt prachtige natuur in het noorden. Het enige wat jammer is, is het verkeer en het continu getoeter van auto's en scooters. Maar behalve Ho Chi Min City heeft Vietnam veel leuke stadjes. Ik heb mijn visum verlengd om alles in rust te kunnen zien. Dalat was erg leuk, zowel door de omgeving als de mensen. De stadjes Hoi An en Hue waren ook leuk en sfeervol, met een mooie trip tussen beide op de motorbike. De limestone bergen in Catba en Tamcoc waren prachtig, maar de natuur tijdens de Ha Giang loop was veruit het mooiste wat ik tijdens mijn reis heb gezien. De loop was daardoor de mooiste ervaring in Vietnam! En de trekking in Sapa was dan weer het heftigste wat ik heb meegemaakt. Al deze ervaringen in Vietnam heb ik gedeeld met Kerry, een super lieve meid, we hebben het echt ontzettend leuk gehad samen. Ik ben erg blij dat ik haar heb leren kennen.

Ik vind het jammer om te gaan, ga Azië echt missen, maar het is tijd. Uiteindelijk heb ik alles gezien en gedaan wat ik wilde, het had geen mooiere reis kunnen zijn. Ik heb genoten.

Trekking Fansipan, mijn zwaarste hike ooit

Fansipan mountain, 3143 meter hoog, daarmee de hoogste bergtop in Vietnam. De reis bracht mij naar Sapa, wat een sfeervol stadje is omgeven door prachtige bergen, waaronder ook Fansipan. Ik kon het natuurlijk niet laten om deze berg te beklimmen, en samen met Kerry ging ik op een 2-daagse trek naar de bergtop, met overnachting op een basecamp op de berg. Maar wij wisten toen nog niet dat dit het zwaarste is wat we ooit hebben gedaan..

We begonnen dag 1 met goede moed, we wisten dat het wat zou gaan regenen, en hadden een regenjas gekocht, en al onze warme kleding in plastic zakken verpakt. Het regende vanaf het begin, en uiteindelijk heeft de regen vanaf dat moment ook niet meer gestopt.. Het regende hard. De paden bestonden uit rotsen en trappen, en door het vele water dat de berg af kwam, waren de paden verandert in een waterval. Onnodig om te zeggen dat we met onze voeten twee dagen lang in het water liepen. Onze kleding was helemaal doorweekt, regenjassen hadden geen zin meer met deze regen. De trekking was zwaar, aan een stuk steil omhoog, grotendeels klimmen over gladde rotsen.

Na 5 zware uren hadden we de basecamp bereikt waar we zouden overnachten, wat nog 2 uur van de top verwijderd was. We sliepen in een houten schuur, op een houten verhoging, met een vochtige slaapzak. Onze warme kleding was ook nat geworden, en er zat niks anders op dan met natte kleding te gaan slapen. Andere mensen uit de groep zagen dit niet zitten, ze zijn doorgegaan naar de top, om diezelfde dag nog de cablecar terug te nemen naar beneden. Wij hebben hier ook over getwijfeld.. Maar onze benen wilden echt niet meer, en de cablecar is erg prijzig. En daarnaast, met de cablecar naar beneden, dat voelde ook wel een beetje als opgeven! Dus Kerry en ik hebben doorgezet, we zijn de nacht doorgekomen, gelukkig zaten we samen in deze situatie, en konden we uit wanhoop nog wel lachen! Maar oh, wat voelde we ons slecht.. Zonder Kerry had ik het echt niet gekund!

De volgende dag zijn we vertrokken zodra het licht werd, en binnen twee uur bereikten we de top van Fansipan. We hadden het gehaald! Het voelde echt als een overwinning. Helaas was er niks van het uitzicht te zien, we zaten in de wolken, overal om ons heen was het wit. Daarna moesten we natuurlijk wel nog helemaal naar beneden, wat we uiteindelijk in 4 - 5 uur hebben gedaan, en gelukkig wel iets makkelijker was dan naar boven. Maar wat waren wij blij toen we weer op vlakke grond stonden, en we eindelijk uit onze natte kleding konden stappen, een warme douche voelde nooit zo goed als toen!

Dit was veruit het zwaarste wat ik ooit heb gedaan, het weer zat ons echt tegen, en het was los daarvan al een zware klim. Maar we hebben het wel gedaan! En hier zijn we trots op. We hadden bijna opgegeven, maar uiteindelijk toch doorgezet. Hoe erg het op dat moment ook was (en hoe pijnlijk de spieren in mijn benen nu zijn), ik kan er wel op terugkijken als een overwinning. What's next.. Everest?

Ha Giang motor loop

Een van de mooiste dingen die ik heb gedaan tijdens mijn reis is toch wel de Ha Giang motor loop. In het noorden van Vietnam, tegen de grens met China, trekken steeds meer backpackers met hun motor om hier het landschap te verkennen. Ik hoorde hier veel mooie verhalen over, en ik denk ook zeker dat dit het mooiste stuk is van Vietnam. De natuur is hier echt prachtig, en je rijdt continu door de bergen, en langs rijstvelden en dorpjes. We hebben in 4 dagen de loop gedaan, wat precies goed was voor onze route. Ik zal proberen een idee te geven van hoe deze dagen eruit zagen.

Dag 1: Ha Giang --> Yen Minh

De eerste dag was erg spannend, Kerry en ik hadden beide nog nooit op een semi-automatische scooter gereden, en dat is toch even wennen. Voor het landschap is dit type scooter echter wel beter, en een beetje adrenaline kan geen kwaad. Dus zo begonnen we onze dag, en al snel reden we het stadje uit om de weg te vervolgen door de bergen. Het landschap was erg mooi, en we hebben onder weg meerdere malen gestopt om foto's te maken of iets te drinken. We hebben deze dag rustig gereden en genoten van uitzicht. Tegen het einde van de middag kwamen we aan in ons hostel. Hier leerden we een groep mensen kenden, die dezelfde route volgden als wij. Ze boden aan om met hun mee te rijden, wat ons wel leuk leek.

Dag 2: Yen Minh --> Dong Van

Dus zo gingen we deze dag met een groep van 10 mensen op pad, achter elkaar aan op de motor, wat toch wel erg leuk is. Onderweg hebben we ook weer vaak gestopt, wat met een grote groep soms wel veel tijd kost. Zo was deze dag de afstand niet heel groot, maar hebben we er toch lang over gedaan. Wel hadden we twee leuke stops, zo zijn we even de grens over gegaan naar China! Was dit legaal? Nee, dat niet.. maar wel erg spannend! We liepen door de bosjes, langs een groot hek met prikkeldraad, en toen stonden we ineens aan de andere kant, en keken we uit over het Chinese landschap! Wat natuurlijk net zo mooi is als in Vietnam. Het bord met een doodshoofd maakte ons toch wel wat nerveus, of nou ja, mij wel in ieder geval. En na 5 minuten zijn we toch maar weer terug naar Vietnam gegaan! En toen weer verder op de motorbike, naar het hoogste punt van Vietnam (Lung Cu), en de vlag toren. Vanuit hier konden we ook op het landschap van China uitkijken. Uiteindelijk zijn we rond etenstijd aangekomen in het hostel.

Dag 3: Dong Van --> Du Gia

Deze dag was veruit de mooiste, met de Ma Pi Leng Pass, en gaf ons de meest adembenemende uitzichten. Elke bocht stopten we om een foto te maken, om er dan bij de volgende bocht achter te komen dat hier het uitzicht nóg mooier was. Gelukkig hadden we hier mooi weer en hebben we goed van het uitzicht kunnen genieten. De groene bergen, zo ver je kunt kijken, met dallen, rijstvelden, rivieren.. Ik denk niet dat ik ooit zulke prachtige natuur heb gezien. Ik denk dat we allemaal erg onder de indruk waren. Onderweg reden we ook langs dorpjes, waar de mensen nog echt traditioneel gekleed zijn, met manden op hun rug, toch wel bijzonder om te zien. De vele stops koste ons erg veel tijd, en deze dag was een lange weg (met veel regen in de middag), waardoor we bijna in het donker bij het hostel aankwamen, erg vermoeid van de lange rit. Ik voelde me wel veilig om met zo'n grote groep te rijden, 10 motorbikes achter elkaar, iedereen die voor elkaar uitkeek. Ook leuk om zo'n ervaring met elkaar te kunnen delen. Het was een mooie dag.

Dag 4: Du Gia --> Ha Giang

In de ochtend zijn we bij een waterval gaan kijken, wat mooi was, alleen een slechte weg ernaar toe. Deze dag was toch het minste, en erg zwaar. De wegen waren dit stuk zo slecht.. er was vaak niet eens een weg, alleen gaten en stenen.. Hoe vaak ik mijn banden weg voelde slippen, ik vind het een wonder dat ik niet gevallen ben, en mijn scooter niet uit elkaar gevallen is.. Gelukkig is niemand van onze groep gevallen, en zijn we allemaal weer heelhuids aangekomen in Ha Giang. Erg vermoeid uiteraard, maar de ervaring van de afgelopen dagen was het allemaal waard!

De Ha Giang loop was een prachtige weg door de bergen, die je langs de mooiste natuur van Vietnam brengt, met adembenemende uitzichten. Een aanrader voor iedere reiziger in het noorden van Vietnam. Ik heb het geluk gehad deze ervaring met een leuke groep mensen te kunnen delen, ik heb echt genoten.

Van Hoi An naar Hue op de motorbike

Met de motorbike van Hoi An naar Hue was ook weer een mooie ervaring. De rit bracht ons langs prachtige natuur, een mountain pass, de kustlijn. En de stadjes waren ook erg leuk en sfeervol. Deze rit is dan ook erg populair onder backpackers, en ook wij wilden dat ervaren. Dus ben ik samen met Kerry op pad gegaan. Ik zal bij het begin beginnen..

Hoi An

Een sfeervol stadje, met een historisch Old Town. Veel van de gebouwen zijn nog steeds in hun oorspronkelijke staat, en zijn ook van binnen te bezoeken. Zo had je old houses, communal houses, assembly halls (het verschil is niet altijd duidelijk), maar zeker de moeite waard om een keer te zien. Daarnaast staat Hoi An bekend om zijn tailor shops, en veel mensen kiezen er dan ook voor om hier veel geld uit te geven aan om maat gemaakte jurkjes of een pak. S'avonds is de rivier vol met kleurrijke lichtjes, en als je over de rijk verlichte brug loopt, kom je uit bij gezellige barretjes en restaurantjes, en een grote night market.

Van Hoi An naar Da Nang

Vanuit Hoi An hebben we onze bikes gehuurd, en zijn we s' ochtens op tijd op pad gegaan. De eerste bestemming was the marble mountains, een grote rotsformatie midden in een stadje. Je kon hier doorheen wandelen, en het gaf een mooi uitzicht op het stadje, de rivier en de zee. Vervolgens hebben we de weg vervolgd naar Da Nang.

Da Nang

Het stadje Da Nang ligt aan de zee, en om onze eerste dag rustig te beginnen, hebben we hier een stop gemaakt met een overnight stay. Dit raad ik iedereen aan omdat de weg van Hoi An naar Hue erg lang is om in één dag te doen, waardoor je meer moet haasten en mogelijk niet alles kunt zien. Er is echter niet veel te doen in Da Nang, maar op het strand liggen is over het algemeen niet heel vervelend. Om in het centrum te komen moet je over een grote brug waar ze een draak op hebben gemaakt. In het weekend spuugt deze draak vuur en water, en het mocht net zo uitkomen dat wij er in het weekend waren :)

Van Da Nang naar Hue

Dit was verreweg het mooiste stuk! Zo begonnen we onze tweede dag naar een Pagoda ter noorden van Da Nang. Vanaf de pagoda had je mooi uitzicht over de stad en de zee. Vervolgens kwamen we bij de mountain pass, die je zoals de naam al doet vermoeden, door een pad door de bergen neemt. Dit was heel erg mooi, en ook hier had je weer uitzicht op de helderblauwe zee. Soms was het wel spannend om een grote truck in te halen op de mountain pass met de vele bochten, maar gelukkig is alles goed gegaan! Toen we weer uit de bergen waren, vervolgde onze weg zich langs de kust. Dus hadden we aan de ene kant de bergen, en aan de andere kant de kust, wat heerlijk was om langs te rijden. Tussendoor gestopt in een restaurantje aan het strand, waar ik voor het eerst mosselen en clamps heb gegeten. In de namiddag hebben we een verfrissende duik kunnen nemen in de elephant springs, wat een relax en zwemparadijs is voor de lokale bevolking. Uiteindelijk na een lange dag rijden, zijn we net voor het donker aangekomen in Hue.

Hue

Na onze vermoeiende trip hebben wat uit kunnen rusten in Hue, een rustig stadje, met een historische kern, waar vroeger de royal family leefde binnen de paleismuren. Ook dit is de moeite waard om doorheen te lopen. Echter, wat toch wel het leukste was aan Hue, was het verlaten waterpark! Spannend, omdat we er eigenlijk niet mochten zijn, maar toch door het bos naar binnen waren gelopen (we waren niet de enige, het is erg populair onder reizigers). Het is gek om de verlaten attracties en waterslides te zien, en zelfs een beetje spooky, maar dat hoort erbij!

Kortom, de stadjes zijn leuk, en de rit op de motorbike neemt je langs prachtige natuur, door de bergen, en langs de kust. Zeker een aanrader voor iedereen die centraal Vietnam wilt bezoeken :)

Chaotisch Ho Chi Min en rust in Dalat

De grens over naar Vietnam, weer een nieuw avontuur. Ik heb grote verwachtingen van dit land, de geschiedenis, de natuur, de stranden. Mensen zijn altijd heel positief over Vietnam, en ik heb erg veel zin om dit land te ontdekken. Ook hoor je vaak dat Vietnam het land is van de scooters. Dit kon ik gelijk de eerste dag al bevestigen..

Om te beginnen merkte ik al gelijk grote verschillen met Laos en Cambodja. Dit land is een stuk welvarender en moderner. Dit kun je zien aan de huizen, gebouwen en wegen. Het voelde al iets meer Westers. Maar ik begon mijn reis door Vietnam in Ho Chi Min City, wat een ontzettend chaotisch drukke stad is. Het verkeerd is gewoon insane, en er rijden bizar veel scooters. Zeker die eerste dag durfde ik amper de straat over te steken.. Ik vind het daardoor ook geen fijne stad om in rond te lopen. Je hoort continue gebeep om je heen, er is geen rust te vinden. Ik ben hier dan ook niet langer gebleven dan nodig was om alles te zien. Wel heb ik hier wat meer geleerd over de oorlog in Vietnam, het warmuseum was erg indrukwekkend.

Mijn volgende stop was Dalat, een wat rustiger gelegen bergdorpje, waar de temperatuur rond de 20 graden ligt, een groot verschil met de rest van Vietnam (waar het altijd boven de 30 graden is). Qua verkeer was het helaas nog steeds niet rustig, maar ik ben bang dat ik dat nergens in Vietnam ga vinden. Wel was het een mooi stadje, met veel Franse invloeden waardoor het nog meer Westers aanvoelde. De omgeving van Dalat is met name erg mooi, je kunt je eigen tour maken, met de cablecar door de bergen, wandelen langs een groot lake, watervallen bezoeken, een kijkje nemen bij een heel oud treinstation, kortom, er is genoeg te zien. Als je avontuurlijk ingesteld bent, kun je ook gaan canyoningen, of een hike maken naar de top van de grootste berg in Dalat. Dat laatste heb ik gedaan, en was een hele uitdaging. Maar de inspanningen zijn het allemaal waard zodra je de top hebt bereikt!

Ik had eerst 2 dagen in Dalat gepland, maar dit zijn er uiteindelijk 5 geworden. Dit heeft ook te maken met de super lieve mensen van het hostel, die heerlijke maaltijden en een overvloed aan rice wine voor ons heeft gemaakt, en de leuke reizigers in het hostel. Na wat uitputtende dagen ben ik ook weer een beetje tot rust gekomen in Dalat. Nu ben ik weer klaar voor het volgende deel van mijn reis!

Teaching English on the Greenway School 2

Het vrijwilligerswerk zit er weer op, wat is de tijd toch snel gegaan! En wat waren het geweldige weken, ik ga iedereen zo missen, de lieve kinderen, en de andere vrijwilligers waarmee ik deze mooie ervaring heb kunnen delen.

Het is mooi om te zien dat je de kinderen in die paar weken echt iets kunt leren, en dat ze er ook echt op vooruit gaan. Zelf heb ik ook veel geleerd. Omdat je alleen voor een klas staat, moet je zelf ook alle beslissingen nemen, met creatieve ideeën komen, en de orde en controle in de klas behouden. Voorheen had ik nooit gedacht dat lesgeven iets voor mij was, en had ik twijfels of het allemaal wel goed zou gaan. Maar ik ben tevreden over de afgelopen weken, en ook niet onbelangrijk, ik heb er zo veel plezier in gehad! Samen lesgeven met Sørn was erg leuk, maar ook toen ik alleen was heb ik erg genoten. Ik kende de kinderen toen ook iets beter, en je weet dan zelf ook wat beter hoe je de lessen er op kunt aanpassen.

Ik heb ook meer respect gekregen voor docenten, want ik heb ook gemerkt hoe vermoeiend het kan zijn.. Van alle vrijwilligers hoorde je dan ook de hele tijd hoe moe ze zijn, en liggen in de hangmat is de grootste bezigheid tussen het lesgeven in. Maar de vermoeidheid is het allemaal waard voor de respons van de kinderen die je er voor terug krijgt. Het is ook zo'n mooie cultuur, je merkt het al als je door het dorpje fietst. Elke dag werden we begroet door kinderen op de straat, kregen we bloemetjes aangereikt. Het is echt heel bijzonder.

De laatste dag was het ook wel echt jammer om te gaan, ik kreeg knuffels van al de kinderen en ze hadden lieve tekstjes op het bord geschreven. Ik ga ze echt missen! Daarnaast heb ik inmiddels ook afscheid moeten nemen van de andere vrijwilligers, we gaan allemaal weer een andere richting op. Het zijn allemaal mooie mensen, met een open blik, en die veel om de wereld en de mensen geven, ook hen ga ik missen! Maar ondanks dat ik straks weer alleen verder ga reizen, heb ik ontzettend veel zin in het volgende deel van mijn reis!

Teaching English on the Greenway School

Voor het vrijwilligersproject in Samraong ga ik Engelse les geven aan kinderen op de Greenway School. De eerste week zit er nu al weer op, wat gaat dat snel! Het was absoluut een mooie eerste week.

Ik vond de eerste dag wel erg spannend, je weet dan nog niet zo goed wat je kunt verwachten, en hoe de kinderen zijn. Er is een ochtend en een middag klas, en deze kinderen hebben niveau 2 (waarbij ze al een basisniveau van Engels hebben). Ik doe deze klasjes samen met een andere jongen uit mijn groepje, waardoor we samen het lesplan kunnen overleggen. Dus elke avond bereiden we samen de lessen voor. Veel van de oefeningen moeten we zelf verzinnen, je moet dus wel creatief zijn! Verder kun je voor een groot deel de lessen zelf indelen, al moet iedereen zich wel houden aan het teachers draaiboek. Wij moeten de kinderen leren over het onderwerp "My Houses", waarbij ze moeten leren zeggen waar ze wonen, en over de meubels/voorwerpen die je in een huis kunt vinden.

Toen we maandagochtend het klaslokaal in kwamen lopen, werden we gelijk begroet door de kinderen. Ze gaan staan en zingen in koor: "Goodmorning teacher, how are you today? De kinderen hier leren al op jonge leeftijd deze beleefdheidsvormen want in deze cultuur is respect voor de teachers erg belangrijk. Zo gaan ze ook pas zitten nadat de teacher dit heeft gezegd.

We beginnen met een introductie ronde gevolgd bij de attendence list. Die namen zijn toch wel erg ingewikkeld.. De kinderen lachen als het me niet goed lukt om de namen uit te spreken, ik kan me voorstellen dat het erg grappig klinkt. Daarna gaan we door met de les. Elke dag herhalen we veel van de lesstof en verzinnen we weer nieuwe excercises. Je merkt al snel dat er wel veel niveau verschil zit tussen de kinderen, sommigen pikken het erg snel op, terwijl anderen duidelijk moeite hebben. Toch willen de meeste kinderen wel graag leren, en zijn ze trots als ze de opdracht af hebben. "Teacher, me finished!" Hoor je dan van alle kanten. Als er aan het einde van de dag nog tijd over is, willen de kinderen maar al te graag een spelletje spelen, en ook altijd dezelfde. Team 1/Team 2, waarbij ze rondjes om de klas moeten rennen en een woord op het bord moeten schrijven. Hier worden ze dan ook erg enthousiast van.

Na een aantal dagen beginnen de namen iets makkelijker te worden, en na een week ben ik trots dat ik alle 30 kinderen bij hun naam ken! En wat een leuke klasjes ook, de kinderen zijn erg lief! Het gebeurt dan ook nog wel dat je bloemetjes of liefdesbrieven krijgt, so cute! Over het algemeen zijn de klasjes ook best rustig, al zitten er ook zeker een aantal tussen die het erg leuk vinden om te praten..

Al met al een goede eerste week. Het lesgeven gaat steeds beter, en de tijd vliegt voorbij. Ik vind het echt ontzettend leuk, en je krijgt ook zoveel leuke response van de kinderen, echt een bijzondere ervaring! Je leert ook echt veel. Ik heb zin in de komende twee weken!

Op de (motor)bike in Vang Vieng

Vang Vieng is nu een rustig stadje, maar stond vroeger bekend als party plek onder jongeren. Drinken en tuben op de rivier, waar helaas veel van deze jongeren hun leven hebben verloren. Nu probeert Vang Vieng zijn authentieke, chille sfeer weer terug te krijgen, en zo heb ik het zelf ook echt ervaren. Ondanks dat de stad zelf niet zo bijzonder is, is er in de omgeving genoeg te doen en te zien. Zo kun je er voor kiezen om op tour te gaan kayaken of ziplinen, maar ik heb mijn eigen tour gemaakt. Dag 1 op fiets, en dag 2 de scooter, om de omgeving van Vang Vieng te verkennen en een bezoekje te brengen aan de blue lagoons.

Dag 1

Ik dacht het beste idee te hebben, om gewoon lekker op de fiets naar de blue lagoon te gaan. Ik wist dat er meerdere lagoons waren, en bij het hostel zeiden ze dat nummer 3 het beste was. Toen ik zei dat ik op de fiets ging, werd ik al een beetje raar aangekeken, en dat was zeker niet de laatste keer. Ik kwam er al snel achter waarom, pff wat was het afzien zeg! Behalve dat het die dag al echt heet was (35 - 38 graden), bestond de route uit een zeer slechte weg, vol met stenen en gaten. Ik kwam met de grootste moeite vooruit, het was echt heel zwaar! Blue lagoon 1 was dichtbij dus ik wilde daar even een kijkje nemen. Deze was het minst mooi, maar zat vol met (Chinese) toeristen. Er was ook een grot waarin je diep kon afdalen, klimmend over de (gladde) rotsen. Ik ben een stuk naar beneden gegaan, glibberend over de rotsen, maar toen ik helemaal alleen in het pikdonker naar de gang voor me stond te kijken, leek het me toch een goed idee om terug te keren! Het was wel mooi daar. Toen weer opweg door de hitte naar blue lagoon 3, die ik uiteindelijk niet meer heb gehaald, het was gewoon te ver op de fiets! Toen maar gestopt bij blue lagoon 2, waar het een stuk rustiger was, en ook mooier dan bij 1. Na hier even gerelaxt te hebben, weer op de weg terug, en nog even langs een viewpoint. 500 meter steil de berg op.. Tegen die tijd was ik al erg vermoeid van het fietsen, dus je kunt je wel voorstellen dat het een hele uitdaging was. Maar natuurlijk heb ik de top wel bereikt, en was het de zware klim gelukkig waard!

Dag 2

De volgende dag voor de betere optie gekozen, een motorbike! Dat ging toch echt een stuk makkelijker, en zorgde er ook voor dat ik veel verder kon gaan. De omgeving is echt prachtig. Je rijdt door kleine dorpjes die omgeven zijn door bergen, letterlijk overal waar je kijkt zie je groen. Dit keer heb ik blue lagoon 3 bereikt, die ik ook zeker het mooiste vond van allemaal, echt een aanrader voor iedereen die Vang Vieng gaat verkennen. Hier hadden ze ook een mooi viewpoint (die gelukkig maar 100 meter was!). Daarna was ik doorgereden naar blue lagoon 5 (waar 4 was ik heb geen idee!), ook mooi, maar heel rustig, niet meer dan 10 man. Dit rustige is natuurlijk ook erg lekker, dan ben je zo goed als de enige in het heldere, blauwe water. Deze dag was dus duidelijk een stuk relaxter!

Voor iedereen die ooit eens Vang Vieng zou willen bezoeken, ik raad je aan om een motorbike te huren, en de meeste tijd door te brengen bij blue lagoon 3, daar lekker relaxen en een duik nemen in het koele, blauwe water. Daarna kun je altijd nog terug naar blue lagoon 2. Mocht je erg uit zijn op rust dan is blue lagoon 5 de beste optie. Mocht je toch bij blue lagoon 1 zijn, neem dan een kijkje in de grot, maar ga wel met een groep of met een gids. En voor de sportievelingen, het viewpoint is ook zeker de moeite waard!